«Κι όπως νύχτωνε άρχισα να τραγουδάω, γιατί το τραγούδι είναι το τέλος, αφού όλα άρχισαν μες στη σιωπή…» ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ

Υποβιβάζετε η ευστροφία
Απουσιάζει η φιλοσοφία
Και διογκώνεται η αποστήθιση της υπερβολικής κι ανούσιας πληροφορίας

Η απόγνωση γεννιέται στο σκοτάδι και συμβιβάζεσαι
γινόμενος έρμαιο κατευθυνόμενης μικροψυχίας

«Τα βράδια οι φίλοι με αναζητούν στα καφενεία, όπου βρίσκουν ένα ποτήρι κονιάκ ν’ αδειάζει σιγά σιγά μόνο του – αλλά τι να ‘κανα που υπήρξα πάντα

απ’ την άλλη μεριά της ζωής…।»
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ















ΕΡΓΑΣΙΑ

Ο επιμερισμός της εργασίας προκαλεί εξάρτηση
Ο συγκεντρωτισμός του εργατικού δυναμικού καλλιεργεί την ανασφάλεια
Και η έλλειψη της ατομικής δημιουργικότητας οδηγεί στην αδιαφορία

Όταν κάτι δεν σου ανήκει δεν το υπερασπίζεσαι
και παραιτείσαι των δικαιωμάτων σου.

«Ήταν παράξενος κι ίσως γι’ αυτό μπορούσε να περάσει μια ολόκληρη πόλη άθικτος, κάνοντας εκείνες τις μικρές παραχωρήσεις

που κάνουν οι μητέρες στα όνειρα κι οι νικημένοι στην ευπιστία…»
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ













ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αντιπαρατίθενται η σοβαροφάνεια των επιφανών ατόμων της αγέλης, ο εκφυλισμός της πλεμπάγιας και ο εκχυδαϊσμός των προοδευτικών.
Ουδείς εξέχει απλά αυτoδιαχωρίζεται και θαρρεί πως είναι ο καλύτερος.
Πατρονάρουν δε, όλοι, τις αξίες τις οποίες δεν πιστεύουν μεν αλλά όταν κάποιος τις ενστερνίζεται ανήκει αυτόματα στο ποίμνιό τους.

Έτσι υποβιβάζετε η πολιτική κι ανέρχονται οι πολιτικοί

«Βέβαια, στο βάθος ήταν γελοίο – με τα δυό σακάκια που φορούσα όλοι νόμιζαν πως κρυώνω, «λάθος, βρέ κακούργοι, τους λέω, αλλά πως θα θάψω γυμνόν αυτόν

τον άλλο που σκοτώσατε μέσα μου?…» ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ





ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

Καταναλώνεται πολύ ενέργεια στο να γίνουν όλοι ίδιοι σαν μία αγέλη βροτών κι όχι ίσοι σαν μία κοινωνία ανθρώπων.
Κι επειδή αυτό πάει κόντρα στην φύση του ανθρώπου αντιδρά ενστικτωδώς και σπασμωδικά μέσω της ανόδου του ρατσισμού, της χρήσεως ψυχοτρόπων ουσιών και της αναγωγής της σεξουαλικότητας σε μοναδικό σκοπό, σε όλους τους λαούς.
Γιατί άλλο η πλουραλιστική ισότητα όπου μετέχεις, όντας ο εαυτός σου, για το καλύτερο
κι άλλο η ισοπεδωτική ομοιογένεια όπου ανταγωνίζεσαι άσκοπα για το τίποτα.

Είμαστε όλοι διαφορετικοί, μοναδικοί μα όλοι εξ’ ίσου εκλεκτοί

«Πιστεύω στα σκυλιά που όταν γαβγίζουν σηκώνουν το κεφάλι, σαν κάποιον να κοιτάζουν που περνάει πιο ψηλά…» ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Κάποτε όλοι οι αρχαίοι λαοί απευθύνονταν στο Θείο στητοί, με τα χέρια υψωμένα και θωρώντας τον ουρανό
Τώρα προσκυνάνε γονατιστοί κοιτάζοντας το χώμα

Όπου βλέπεις εκεί θα πας

«Αν έχασα τη ζωή μου είναι γιατί πάντα είχα μιάν άλλη ηλικία απ’ την αληθινή και τώρα πιά τα ‘χω μπερδέψει…» ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ

Τ’ ότι μας κεντρίζουν διαρκώς ν’ ασχολούμαστε με την υπεράσπιση του παρελθόντος και της ιστορίας μας αντί ν’ ασχολούμαστε με το παρόν και το μέλλον μας, μου κάνει εντύπωση.

Σε ποιόν άλλο λαό το κάνουν αυτό?