Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Στίγμα Πορείας

"Αν ένας άνθρωπος μπορούσε να λέει και να κάνει αυτό που σκέφτεται, θα έβλεπε πως
ίσως μεταμορφωνόταν..."

Αυτόβουλα ΜΑχητικά ΖΩΝτας

-Ο άνθρωπος είναι το μόνο διφυές όν στον πλανήτη (ως προς την ψυχή και τον νου) όλα τ’ άλλα είναι μονοδιάστατα, γι’ αυτό κι έχει υποχρέωση να κατακτήσει την ανωτερότητα του κατανικώντας τα βίαια ένστικτά του.

Δεν έχει το δικαίωμα να καταστρέφει παρά μόνο ότι αυτός δημιούργησε.

Η ζωή κι η φύση δεν είναι δικά του δημιουργήματα

- Κάθε οντότητα γεννιέται αυτοδύναμη κι ανεξάρτητη και δεν ανήκει σε κανέναν. Όλοι είναι ελεύθεροι να πράξουν αυτό που επιθυμούν. Τα σύνορα του καθενός σταματούν μόνο εκεί που αρχίζουν τα σύνορα του άλλου, γι’ αυτό κι έχει υποχρέωση ν’ αμυνθεί αλλά δεν έχει το δικαίωμα να επιτεθεί.

-Ο συγκερασμός της διαφορετικότητας, ο σεβασμός* στην αυτοδιάθεση του άλλου, η αλληλοστήριξη, η αρετή που την κερδίζεις κι όχι η στείρα ηθική που σου επιβάλετε, και οι δημιουργίες* μας, (μέσα από τις οποίες κερδίζουμε την αθανασία),

διαχωρίζουν την ισοπεδωτική αγέλη από την κοινωνία των πολιτισμένων* ανθρώπων

-Η Δίκη, η Αιδώ κι η Νέμεσις είναι τα τρία βασικά στοιχεία πάνω στα οποία δομούνται οι ηθικοί νόμοι μιάς ανθρώπινης κοινωνίας* έχοντας ως δεδομένο έναν μόνο κανόνα «να μην βλάπτεις» και μια ύψιστη υποχρέωση «να προστατεύεις τους αδύναμους»

^Η ματαιοδοξία, η θέληση επιβολής κι η αλαζονεία υπάρχουν εκεί που υστερεί το πνεύμα

^Ο φανατισμένος, ο άπληστος κι ο ακόλουθος είναι σκλάβοι αλλά δεν το αντιλαμβάνονται

^Η μοιρολατρία, η φιλαυτία κι ο μηδενισμός οδηγούν σε τέλμα

^Τίποτα δεν είναι δικό του αν δεν το κερδίσει μόνος του, ο επαίτης κι ο ληστής αισθάνονται πάντα γυμνοί

^Η στωικότητα, η αξιοπρέπεια*, ο εγωισμός* κι η νομοτέλεια* τον καταξιώνουν και τον καθιστούν αυτόνομο, είτε είναι πλούσιος, είτε φτωχός

-Ό κάθε άνθρωπος γεννιέται με το φώς μέσα του κι έχει υποχρέωση κι ανάγκη να το αναζητήσει και να γίνει ένα μ’ αυτό, μα πρέπει να το κάνει μόνος του κι όχι αγελαία, ούτε δι’ αντιπροσώπου.

-Η επιστήμη κι η τεχνολογία είναι υποχρεωμένες να σέβονται τους νόμους της φύσης και να συμβαδίζουν μαζί της επικουρικά κι όχι ενάντια

-Σώμα υγιές, έστω κι αν μόνο το μισό λειτουργεί

Ψυχή δυνατή, με τον πραγματικό φώς άμα τραφεί

Νούς ευέλικτος το πρόβλημα αναιρεί

Πνεύμα ελεύθερο, την αλήθεια θα βρεί

Αν ένα από αυτά κυριαρχεί, το σύνολο νοσεί

-Η επίτευξη της ισορροπίας μέσα από την κίνηση της αναγέννησης, την αλληλεπίδραση και την προσαρμογή είναι ο βασικός νόμος που διέπει την πλάση.

Μα για να κερδίσεις το παιχνίδι της ζωής θέλει τάξη στο βιός σου, αρμονία στην ύπαρξή σου, κι εμπιστοσύνη στην δύναμή σου, εξοπλισμένος με ωριμότητα και φρόνηση. Να ‘σαι Ήρωας* και Βασιλιάς*.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ

*Αξιοπρέπεια = Το δίκιο σου και το σωστό το διεκδικείς. Αν φορτώσεις την μιζέρια σου στους άλλους, μένεις μόνος. Όταν ζητιανεύεις καταλήγεις πάντα με τ’ αποφάγια.

*Βασιλεύς = Όταν είσαι αυθεντικός και με αυτοπεποίθηση, διαλεκτικός και δυνατός, αρνείσαι την εξομοίωση και τον ευτελισμό διατηρώντας την μοναδικότητα που έχει κάθε άτομο τότε θα είσαι ο Άρχοντας του εαυτού σου με μόνη υποχρέωση ν’ αναλαμβάνεις πλήρως την ευθύνη των επιλογών του.

*Γνώση = Είναι η συλλογή στοιχείων μέσα από εμπειρίες. Ότι απαξιώνεις να βιώσεις μέσω της συμπαράστασης το βιώνεις τελικά αυτοπροσώπως. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο την γνώση πρέπει να την λάβεις. Αυτό δεν είναι ανταποδοτικό κάρμα είναι η παιδεία του ψυχονοητικού.

*Δημιουργία = είναι τα πάντα. Μια ανιδιοτελής προσφορά που προάγει την ποιότητα ζωής και δίνει την χαρά. Μια ζωγραφιά που χαράζει η ψυχή

στον καμβά. Ένα τραγούδι που μέλπει τις χαρές και τις λύπες. Ένα ποίημα που συντονίζεται με τους παλμούς της καρδιάς. Ένα σπίτι που απεικονίζει την μοναδικότητα εκείνου που το ζεσταίνει. Ένα προϊόν βιοπορισμού που το συντροφεύει η περηφάνια.

Είναι παντού και πουθενά. Είναι το εγώ που δίνεται απλόχερα, ανοιχτά.

*Εγωισμός = Μην κοιτάς τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τον εαυτό σου κι αν μέσα απ’ αυτό που κερδίζεις εσύ, κερδίζει και το σύνολο

*Ζωή = Τα πάντα στην ζωή είναι άθλος ψυχονοητικός και μόνο άθλος. Τίποτα δεν είναι για καλό ή για καλό και τίποτα δεν είναι γραφτό ή χρωστούμενο. Υπάρχει η αιτία (Λάχεσις) κι ανάλογα με το πώς θα την διαχειριστούμε (Κλωθώ) θα έχουμε το αντίστοιχο αιτιατό (Άτροπος). Αυτά είναι τα μερίσματα (μοίρα) του κάθε άθλου.

Το μόνο πεπρωμένο είναι ο Θάνατος όλα τ’ άλλα παίζονται. Από εμάς εξαρτώνται όλα

*Ήρως = δεν είναι αυτός που κάνει ανδραγαθήματα αλλά αυτός που αφήνει το Φως να Ρέει ως Ανορίζον Κραδασμός μέσα του αντιπαλεύοντας θαρραλέα τις προκλήσεις της ζωής. (Η-Ρ-Ω-Σ)

*Θωράκιση = - Κόλακας που ελίσσεται θέλει να σ’ εκμεταλλευτεί

- Αυτός που σου καλλιεργεί φοβίες θέλει να σ’ ελέγχει

- Αν δεν φερθείς εσύ στον εαυτό σου βασιλικά δεν θα το κάνει κανείς άλλος,

γι’ αυτό μην βασίζεσαι σε υποσχέσεις

- Αυτός που σε νοιάζεται πραγματικά δεν θα σου ζητήσει να κάνεις κάτι που θα σε βλάψει

*Ισότητα = Είμαστε όλοι διαφορετικοί, μοναδικοί, μα όλοι εξ’ ίσου εκλεκτοί

*Κοινωνία = Ο άνθρωπος δεν είναι αποκομμένος από το σύνολο. συνυπάρχει αλληλένδετος δίνοντας σ’ αυτό και παίρνοντας απ’ αυτό. Αν δεν δώσει τότε κόβεται η αλυσίδα, χάνονται οι αξίες κι εκπεσών δυστυχεί.

Στην υγιή κοινωνία τίποτα δεν απαγορεύεται αρκεί να τηρούνται οι κανόνες αμοιβαίας συμβίωσης.

Τα δε κοινωνικά συμβόλαια γίνονται απ’ αυτούς που φοβούνται το αύριο και δεν εμπιστεύονται το σήμερα.

*Λίμπιντο = Όταν οι γενετήσιοι χυμοί περισσεύουν διοχετεύονται στον ρομαντισμό και την ερωτική φαντασίωση.

Επίσης κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασία οδηγείται το άτομο ή στη ερωτική πράξη που απογειώνει την ύπαρξή του ενεργειακά ή στο ανούσιο συγκαταβατικό σεξ που ευτελίζει την παρουσία του προδίδοντας την ψυχή του.

*Μεσότητα = Όταν αυτοστερείσαι αποκτάς απωθημένα και γίνεσαι κακότροπος κι όταν υπερβάλεις χάνεις την απόλαυση και γίνεσαι εξαρτημένος

*Νομοτέλεια = Η μον-αξιά είναι το μόνο δεδομένο που έχουμε από την γέννησή μας έως και την στιγμή του θανάτου μας, γι’ αυτό δεν διεκδικείς την ζωή σου μέσα από την ζωή κάποιου άλλου, έχεις υποχρέωση απέναντι στην δική σου. Συνυπάρχουμε δεν ενυπάρχουμε.

*Ξεπεσμός = Ο τεμαχισμός του ατόμου στα επιμέρους στοιχεία του και η αποθέωση ενός εξ’ αυτού.

*Όνειρα = Είναι ο βατήρα και η κινητήριος δύναμη για την εξέλιξη του ατόμου και συγχρόνως όσο εναλλάσσονται τόσο διατηρείται το ενδιαφέρον για την ζωή.

*Πολιτισμός = Πέντε είναι τα δεδομένα για να χαρακτηριστεί κάποιος πολιτισμένος.

1. Από την υποστήριξή του απέναντι στους αδύναμους και την εφαρμογή της κοινωνικής ισότητας.

2. Από τους τρόπους ευγενείας σε όλες τις κοινωνικές του εκφάνσεις και δεν διαφοροποιείται η συμπεριφορά-συναναστροφή του βασιζόμενη σε οικονομικά-ταξικά ή εμφανισιακά κριτήρια

3.Από τον σεβασμό του προς το περιβάλλον και τ ην ατομική καθαριότητα

4.Από την συμμετοχή του σε πολιτιστικές-καλλιτεχνικές έκφρασης είτε ως δημιουργός, με έργα που προκαλούν ανάταση ψυχής, είτε ως χορηγός-θεατής

5.Όταν αποδέχεται την ελευθερία και την μοναδικότητα του άλλου και δεν ζητά να είναι όλοι ίδιοι αλλά ίσοι.

*Ρεαλισμός = Είναι εξυπνότερο ν’ αξιοποιείς και να χαίρεσαι το απτό παρόν σου παρά να στεναχωριέσαι και ν’ αγωνιείς για το αόριστο μέλλον σου.

Αν κάνεις το πρώτο μ’ επιτυχία θα ‘χεις εξασφαλισμένο και το δεύτερο. Αν κάνεις το αντίστροφο χάνεις το παρόν και τζογάρεις το μέλλον

*Σεβασμός = Ν’ αποδέχεσαι το αλλότριο ως έχει δίχως να επιδιώκεις να το αλλάξεις επιβάλλοντας την δική σου θέαση. και να είσαι δίπλα του όταν σε χρειαστεί

*Τεχνολογία = Η επιστήμη κι η τεχνολογία υπάρχουν για να δίνουν στον άνθρωπο περισσότερο χρόνο ώστε να φτάσει στο φώς μέσα του και μόνο γι’ αυτό.

Η χρήση της δεν χαρακτηρίζει κάποιον πολιτισμένο κι η απαξίωσή της δεν χαρακτηρίζει κάποιον ελεύθερο.

*Υπέρβαση = Δεν υπάρχουν όρια, μόνο εμπόδια, εσύ αποφασίζεις αν θα συνεχίσεις. Ο μόνος κανόνας που ισχύει είναι «να μην βλάπτεις»

*Φρόνηση = Δεν χρειάζεται να πιέζεις να επιτευχθεί μία κατάσταση την στιγμή που δεν είσαι έτοιμος να την διαχειριστείς. Όταν θα είσαι θα την ξανασυναντήσεις και πάλι μπροστά σου. Εσύ μια φορά τον σπόρο τον έσπειρες.

*Χειραγώγηση = Η χειραγώγηση γίνεται μέσω του φανατισμού, της απληστίας, της ματαιοδοξίας και της ελεγχόμενης στέρησης είτε σε πνευματικό είτε σε ψυχικό είτε σε υλικό επίπεδο αντικαθιστώντας την πραγματοποίηση με την ελπίδα

*Ψυχοφθορά = Η δυστυχία όλη ανδρώνεται μέσα σ’ ένα κουκούλι, όταν βγεις απ’ αυτό παύει να υφίσταται.

*Ωριμότητα = Αν αποδεχτείς τον σκοπό ως την μόνη αλήθεια, αντιμετωπίζεις το καθήκον με υπευθυνότητα κι όχι ως υποχρέωση.