Κομμάτι-κομμάτι ερμηνεύετε ο βίος ( Αποδοχή )

Ενότητα Ψυχαγωγίας
( ψυχή+αγωγή )

Εμπειρίες ταξιδιού ( Γνώση )

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος


Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Υλική νομοτέλεια ( Ελευθερία )

Kansas » Dust In The Wind Lyrics


I close my eyes
only for a moment
and the moment's gone
all my dreams
pass before my eyes a curiosity
dust in the wind
all we are is dust in the wind

Same old song
just a drop of water
in the endless sea
all we do
crumbles to the ground
though we refuse to see
dust in the wind
all we are is dust in the wind

Now, don't hang on
nothing last forever
but the earth and sky
it slips away

And all your money
won't another minute buy

Dust in the wind
all we are is dust in the wind
dust in the wind
everything is dust in the wind

Ψυχική αυτονομία ( Δύναμη )

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μια μέρα ήρθε στο χωριό γυναίκα ταραντούλα
κι όλοι τρέξαν να τη δουν.
άλλος της πέταξε ψωμί
κι άλλοι της ρίξαν πέτρα
απ' την ασχήμια να σωθούν.

Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κόκκινο λουλούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί

Κι είπε ποτέ σου μην τους πεις
τι άσχημοι που μοιάζουν,
αυτοί που σε σιχαίνονται
μα στέκουν και κοιτάζουν.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλον μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν' κομμάτια.

Μια μέρα ήρθε στο χωριό
άγγελος πληγωμένος.
Τον φέρανε σε ένα κλουβί
κι έκοβε εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος,
την ομορφιά του για να δει.

Κι ένα παιδί σαν δάκρυ ωραίο αγγελούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί

Κι είπε αν θέλεις να σωθείς
από την ομορφιά σου,
πάρε τσεκούρι και σπαθί
και κόψε τα φτερά σου.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλο μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν' κομμάτια.

Κοινωνικό συμβόλαιο ( Ειρήνη )

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Μπομπ Ντίλαν
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος


Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
γερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι
δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά
και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει

Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
μα ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας
γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας

Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ' την αγορά
κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα

Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
ώσπου κάποιο βραδάκι βρε τι του 'ρθε ξαφνικά
κι άρχισε να φωνάζει με μανία

Τα πόδια μου καήκανε σ' αυτή την ερημιά
η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ' αυτιά
μα απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια

Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και του 'παμε να φύγει μουδιασμένα
αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μην μας πει κανένα

Πνευματική αναζήτηση ( Φώς )

Performer: Christina Metaxa
Song title: Firefly
Song writer(s): Nikolas Metaxas
Song composer(s): Nikolas Metaxas


It’s a question that drives us
to where we must go
It’s the unknown that drives from us
what we want most
But the firefly sits in the corner in rest

And he won’t care of you stare
but believe me, it’s best to let go
Don’t just go with the flow

And the firefly comes to you
sits on your finger

It shatters and shakes
but she wants you to go with her now
Follow her, out there, hm…

The firefly is spreading her wings open wide
thinks the sky will come crashing down, fall to her side
She’s afraid, but her fear’s only fair

So fly with the firefly
Fly side by side
Escaping the chains that held you from life
Don’t look down
You’re over the edge

Jump, take a leap of faith
Jump, take a leap of faith

It’s a question that drives us
to where we must go

It’s the unknown that drives from us
what we want most
but the firefly sits in the corner in rest

Νοητική συνύπαρξη ( Γαλήνη )

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος






Ι

Έρμος και βαρύς στο μονοπάτι
με το σακούλι άδειο κι ένα μωρό στην πλάτη

γυρνάω σαν τα φίδια και σαν τ' αγριοπούλια
και πίσω απ΄το βουνό ακούω νταούλια

και βλέπω τη κοιλάδα μες στο λιοπύρι
και βλέπω το χωριό να 'τοιμάζει πανηγύρι

Δίνω μια τρέχάλα ψήλα απ΄τους λόφους
να φτάσω στους μπαξέδες και στους ανθρώπους

ΙΙ

Τον ξέρω αυτόνα τον χορό
κι αυτή τη λάμψη τη στενή μες στον καθρέφτη
την έχω ξαναδεί
γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή
και χαιρετώ σας
και φιλώ σας
όντα μικρά χρωματιστά
μες στον καθρέφτη κλειδωμένα

Το ξέρω αυτό το βουητό
μεσ' από στρόγγυλες στοές
κι απο πηγάδια σκεπασμένα
μεσ' από δάση μυστικά
προϊστορικά
βαθιά στον πάγο φυλαγμένα
έρχεται καταπάνω μου
και με τυλίγει
φέρνω το δάχτυλο στα χείλι
σσς! σσς!


Τί τρέχει?

Έγινε κατολίσθηση κι έπεσε κάνας βράχος?

Τα πλήθη
ουρλιάζουν στις κερκίδες
ντέφια νταούλια κρόταλα
χτυπολογούν στο βάθος
ανηφορίζουνε πομπές
και μπαίνει ο μέγας τράγος
ο πρωταγωνιστής
μ' ένα πριόνι
φοράει τενεκεδένιο στέμμα
κι ένα ζευγάρι παρωπίδες
ραντίζει με αίμα
τις πέτρινες κερκίδες
κάνοντας το τοπίο να μεγαλώνει

ΙΙΙ

Ώχ πηδώ χοροπηδώ
κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό
μες στο μυαλό μου
μες στο μυαλό μου που 'χει όρια
και μιά ελευθερία ζόρικια
αλίμονό μου

Φίδι πίθηκος κι αϊτός
με το δείπνο το μεγάλο
θα τελειώσουμε τον μπάλλο
φίδι πίθηκος κι αϊτός

αεώ αεη ού
ελευθερία ή θάνατος
ο κόσμος είναι αδιάβατος
κι ο χορός μου κάνει κύκλο
και με κλείνει
από παντού

Ήρθαν γύρω από την κρήνη
ένα τσούρμο θεατρίνοι
πήγα να τους δω κι εγώ
κι είδα μόν' τον αρχηγό τους
ματωμένο ξαπλωμένο
μες στο έρημο χωριό

ΙV

Σε τούτα τα Βαλκάνια σε τούτο τον αιώνα
συνάντησα τους φίλους μου μια νύχτα του χειμώνα

Κάθόντουσαν αμίλητοι σε κάτι βράχια
και σαν με είδαν νά 'ρχομαι γουρλώσανε τα μάτια

Γιατί όλο τούτο τον καιρό μ'είχαν για πεθαμένο
και πίνανε γλυκό κρασί ψωμάκι σιταρένιο

Κι αφού με καλωσόρισαν κι αφού με βαρεθήκαν
κατάλαβαν τη φάρσα μου και μ' αρνηθήκαν

Άσε τα θαύματα την μάσκα πέταξε
εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε-γέλασε

Μοιράζω το ψωμί σας δίνω το παγούρι
στα μάτια σας κοιτάζω και λέω ένα τραγούδι

Και το τραγούδι λέει πως παίρνω την ευθύνη
πως είμαι αρχηγός σ'αυτό το πανηγύρι